Οι Έλληνες είναι ένας λαός ιδιαίτερος με χαρακτηριστικά που δεν συναντά κανείς στην υπόλοιπη Ευρώπη και συνήθειες που στους ξένους φαίνονται περίεργες, αλλά ταυτόχρονα κρύβουν αλληλεγγύη και αγάπη.
Μία από αυτές τις συνήθειες είναι το κοινό φαγητό. Όταν βγαίνουμε έξω σε μία ταβέρνα ή σε ένα εστιατόριο, ακόμη και για γλυκό ή ποτό, παίρνουμε τα λεγόμενα «πιάτα για τη μέση». Επίσης είναι εξαιρετικά σύνηθες – ειδικά αν βγαίνουμε με φίλους μας – ο καθένας σε μία παρέα να παίρνει κάτι διαφορετικό για να μπορούν όλοι να δοκιμάζουν. Αυτό δεν συμβαίνει μόνο στο φαγητό, αλλά και στο ποτό και στα σνακ. «Ποιος θέλει λίγο;» είναι η πρώτη ερώτηση που ακούς όταν κάποιος παίρνει κάτι να φάει ή να πιει.
Αυτή η νοοτροπία δεν συναντάται παρά μόνο σε κάποιες χώρες της Αφρικής, στην Κορέα και την Κίνα. Στα μάτια μου είναι πολύ συγκινητικό γιατί ό,τι μοιράζεται πολλαπλασιάζεται και όταν μοιράζεσαι το φαγητό σου πολλαπλασιάζεται η αγάπη και η κατανόηση.
Οι λόγοι που καλλιεργήθηκε αυτή η συνήθεια, ίσως προέρχονται από τα φτωχικά χρόνια της Ελλάδας που οι οικογένειες ήταν μεγάλες, τα παιδιά πολλά και οι γειτονιές πιο κοντά στα προβλήματα των συνανθρώπων τους. Βέβαια είμαστε και από τους λίγους λαούς που η ώρα του φαγητού είναι σχεδόν μία τελετουργική διαδικασία. Ειδικά όταν βρισκόμαστε με συγγενείς, καθόμαστε μπροστά από ένα τραπέζι για ώρες και ενώ τρώμε ταυτόχρονα μιλάμε, γελάμε και πολλές φορές λύνουμε και τα προβλήματά μας ή δημιουργούμε και κάποια 😂
Πάντως το μόνο σίγουρο είναι ότι ο πιο νόστιμος τρόπος για να φάμε είναι να το μοιραστούμε και να ζήσουμε μαζί την εμπειρία της γεύσης.
Γι’ αυτό σας προτείνω να πάρετε την αγαπημένη σας γεύση από τα φυλλαράκια παστέλι Μουζάκη και να τα μοιραστείτε με άλλους δύο φίλους σας! Με αυτόν τον τρόπο η απόλαυση θα γίνει επί 3 και όλοι θα φύγουν με ένα μεγάλο σουσαμένιο χαμόγελο 😍
Μέχρι το επόμενο blogpost,
Φυλλάκιαααα
Λίτσα
